Assalamualaikum….
sebenarnya saya xthu nak tulis ape hari ni, tapi entah kenapa tiba-tiba terasa macam nak menulis something…ermmm….
Teringat pulak tentang kisah2 mase mude2 dulu..( bukanlah dah tue sekarang ) (^ _^)
Kisah lucu, sedeh, pelik , gembira, mcam2 lah…
Dalam banyak insiden mase sekolah rendah, saya masih ingat satu insiden yang sangat membawa seribu `keinsafan' kepada saya…nak thu ape?
Mase tu saya darjah enam..biaselah kan ade extra class, nak dapat 5A kan dalam UPSR…sekali tu, mase kelas tambahan BM ( lupe lak penulisan ke pemahaman )…time tu dah dekat nak balik dah…sume orang of course le nak bergegas nak balik umah…saya pon tidak ketinggalan…nak di jadikan crite, cikgu saya yang terchinta wat syarat yang sape2 yang nak balik umah kene jawab soklan dulu…so, sume orang excited giler nak jawab…nasib saya baik sebab saya berjaya menjawab soklan, dengan rase gembiranya saya berlari-lari nak keluar ( gelojoh sangat mase tuh )….kemudian kawan2 saye terkejut sbab tibe2 je saye hilang dari pandangan di iringi dengan bunyi macam buah nangka jatuh dari tingkat sepuluh…rupe2 nye, saya jatuh!!! Malunyer….xthu nak cakap ape mase tu…ape lagi, saya bergegas le keluar…yang saya malu sangat sebab bukan hanya dak kelas saye tapi campur ngan dak2 kelas lain gak…ade dengar sayup2 diorang gelak termasuklah cikgu saya tu….[~_~]"
Tapi kejap je pon malu tu, biase le budak2, bukannya kesah sangat…kih3
Banyak lagi crite kelakar & memalukan zaman2 kecik dulu…nak wat cam ne, dari dulu sampai le sekrang duk 'loklak' je keje….ibarat kate orang Kelantan `tebolah'…
Haha :D
*pengajaran di sini : jangan biarkan diri anda diselubungi kecuaian…hua2
3 comments:
comeylnye.....hehe....(^_^)
ape kene mengene dgn tajuk nih t-k???
maksudnye...kene terima kenyataan yang dalam hidup ni manusia xlari dari sikap cuai...
Post a Comment